مدیریت اطلاعات
امیررضا اصنافی؛ علی بیرانوند؛ انوشه اندیشه تدبیر
چکیده
هدف: تحلیل تولیدات علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی براساس شاخصهای جهانی همواره از مهم‌ترین ابزارهای سیاست گزاری پژوهشی بوده است. با توجه به گستردگی و اهمیت دانشگاه پیام نور در آموزش عالی کشور و اهمیت حوزه علوم اجتماعی در تولید علم ایران، هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل کیفیت تولیدات علمی حوزه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور ...
بیشتر
هدف: تحلیل تولیدات علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی براساس شاخصهای جهانی همواره از مهم‌ترین ابزارهای سیاست گزاری پژوهشی بوده است. با توجه به گستردگی و اهمیت دانشگاه پیام نور در آموزش عالی کشور و اهمیت حوزه علوم اجتماعی در تولید علم ایران، هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل کیفیت تولیدات علمی حوزه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور براساس شاخصهای علمسنجی و دگرسنجی در پایگاه اسکوپوس طی سال‌های 2010 تا 2020 است. روش‌شناسی: این مطالعه توصیفی پیمایشی بوده که از نوع مطالعات علمسنجی و دگرسنجی است. جامعه مورد بررسی تمامی تولیدات علمی حوزه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور شامل 602 مدرک، در سال‌های 2010 تا 2020 است. محیط اجرای پژوهش پایگاه استنادی اسکوپوس است. جهت گردآوری دادهها پایگاه اطلاعاتی سایول مورد استفاده قرار گرفت. ابزار گردآوری دادهها سیاهه وارسی محقق‌ساخته بود. دادهها پس از گردآوری از طریق آمار توصیفی و از طریق جداول و نمودارهای متناسب ارائه شدهاند. جهت تجزیه و تحلیل داده از آزمونهای تی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافتهها: سهم دانشگاه پیام نور از کل مقالات حوزه علوم اجتماعی ایران معادل 89/2 درصد بوده است. میزان مقالات حاصل همکاریهای علمی فقط نویسندگان این دانشگاه با نویسندگان بین‌المللی 10 درصد بوده است. شاخص اچ این مدارک 17 بوده و شاخص اچ 5 ساله آن، 9 بوده است. استناد به ازای مدرک این تولیدات علمی و شاخص تأثیرگذاری استنادی وزندهی شده در سطح رشته آن به ترتیب 1/3 و 63/0 بوده است. در خصوص شاخصهای دگرسنجی در پایگاه اسکوپوس بیشترین فراوانی را شاخص مشاهده چکیده با 63944 و میانگین 57/106 به ازای هر مقاله داشته است. بحث و نتیجه‌گیری: میزان تولید علم محققان دانشگاه پیام نور نسبت به مقدار کشوری در حوزه علوم اجتماعی بسیار پایین بوده و نیازمند تغییر سیاست‌ها و ایجاد مشوقهای تولید علم در این بخش است. توجه به نمایه‌سازی حداکثری مقالات در شبکههای اجتماعی محرز است. در خصوص شاخصهای دگرسنجی، به‌عنوان راه جایگزین برای ارزیابی تولیدات علمی بایستی کاملاً محتاط بود و شاخصهای دگرسنجی را صرفاً به‌عنوان یک مکمل برای شاخصهای علمسنجی در نظر گرفت.
