با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی ارتقاء کتابخانه‌های عمومی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه الهیات، دانشگاه پیام نور. تهران، ایران.

2 دانشیار، گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

3 دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر منابع اطلاعاتی دیجیتال هنرنمایشی در پیوند دادن کودکان به مطالعه و کتابخوانی است. پژوهش از نوع کاربردی و از رویکرد نیمه آزمایشی استفاده کرده است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 7 تا 10 سال کتابخانه‌های عمومی شهر کاشان است و نمونه‌گیری به صورت هدفمند با استفاده از خوشه‌ای چندمرحله‌ای و همگن انجام گردیده است. حجم نمونه آماری با توجه به حجم کودکان 7 تا 10 سال عضو کتابخانه عمومی امیرکبیر 30 نفراست. در سه گروه 10 نفری با روش پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری انجام شده است. جهت تجزیه و تحلیل و آماده‌سازی از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر استفاده شده است. یافته پژوهش نشان داد که اثربخشی در قصه‌گویی نمایشی بیشتر از اثربخشی در کتابخوانی و دیدین فیلم است. میانگین نمره انگیزش در گروه قصه‌گویی نمایشی 433/، در گروه کتابخوانی 93/2 و در گروه نمایش فیلم 75/2 می‌باشد که تفاوت معنادار افزایش انگیزه از طریق قصه‌خوانی نسبت به کتابخوانی و نمایش فیلم را نشان می‌دهد؛ بنابراین یافته‌ها نشان داد که کودکان بین 7 تا 10 سال به قصه‌گویی نمایشی گرایش و تمایل بیشتری دارند، درواقع قصه‌گویی نمایشی دیجیتال برای کودکان بین 7 تا 10 سال نوعی سرگرمی و تشویق به مطالعه می‌باشد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که هر سه روشدیجیتال قصه‌گویی، کتابخوانی و نمایش فیلم می‌توانند روش‌های مؤثری برای افزایش انگیزش و علاقه‌مندی کودکان 7 تا 11 سال به مطالعه باشند، اگرچه روش قصه‌گویی، اثربخشی بیشتری دارد. درمجموع هر سه روش برای کودکان موجب علاقه‌مند نمودن کودک به کتابخانه می‌شود به همین دلیل کودکانی که در جلسات دیجیتالی قصه‌گویی نمایشی، کتابخوانی و نمایش فیلم حضور می‌یابند بیشتر به کتابخانه و مطالعه علاقه پیدا می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Impact of Using Digital Performing Arts in Linking Children of Kashan City with Reading and Studing

نویسندگان [English]

  • Rajab Akbarzadeh 1
  • Saeed Ghaffari 2
  • Saeed Kosravi 3

1 Assistant Professor, Department of Theology, Payam Noor University, Tehran, Iran.

2 Associate Professor, Department of Knowledge and Information Science, Payam Noor University, Tehran Iran.

3 Msc, Department of Knowledge and Information Science, Payam Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

This research deals with the impact of Using Digital dramatic art in linking children to reading and reading. the research is an applied and semi - experimental approach. the population of the study includes preschool children as well as the rest of public libraries in kashan and the sampling has been done purposefully using a multi - stage cluster. the sample size was calculated according to the size of the children in the amir kabir public library. three groups were tested by pre - test, post - test and post - test. to analyze and prepare results, multivariate analysis of covariance (mancova) and repeated measure anova were used. in all three groups (dramatic storytelling, screening and film screenings), motivation and interest in the study were tested in the pre - test and one month later. the results of mancova and repeated measure analysis of variance (mancova) showed that effectiveness in storytelling was more than effectiveness in reading and seeing films. the mean difference of motivation for children between 7 and 10 years shows a dramatic increase in motivation through Qissa Khwani and film screenings; the results showed that children between 7 and 10 years have a tendency to study drama and show that all three methods of storytelling, reading and film screenings would be an effective way to increase the motivation and interest of children between 7 and 11, although storytelling method has more effect. A total of all three children interested children in the library, so children who attend dramatic storytelling digital sessions, books and film screenings are more interested in the library and study.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Performance
  • Dramatic Art
  • Reading
  • Studing
  • Link
  • Representation
  • Digital
احمدی، احمد؛ نورانی، ساغر (1380). بررسی میزان تأثیر بازی‌های نمایشی (پانتومیم) در الگوپذیری مهارت‌های اجتماعی در کودکان پیش‌دبستانی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. دانش و پژوهش، 4(31)، 44-20
اندرخورا، فاطمه؛ بحرانی، محمدرضا؛ گودرزی، اعظم (1396). مقایسه دو روش آموزش سخنرانی و چند رسانه‌ای بر رفتار بهداشتی دهان و دندان دانش‌آموزان شهر تهران. مجله علوم مراقبتی نظامی، 3(4)،2 220-213
بیرنگ، رضا؛ شاکریان، کورش؛ یزدان پناه سامانی، فرهاد و ندیمی، محمد (1385). بررسی تأثیر آموزش از طریق رسانه‌های تصویری در ارتقاء سطح بهداشت دهان و دندان دانش‌آموزان. مجله علمی و پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، 15(8)، 41-65.
پلووسکی، آن (1390). دنیای قصه‌گویی. ترجمه محمدابراهیم اقلیدی. تهران: سروش.
حاجی زین‌العابدینی، محسن؛ پازوکی، فاطمه و باغستانی تجلی، عطیه (1395). مطالعه‌ میزان شناخت، علاقه‌مندی و مراجعه کودکان به کتاب پس از مشاهده کارتون. فصلنامه نقد کودک و نوجوان، 3(12)، 75-51.
رادبخش، ناهید؛ محمدی‌فر، محمدعلی و کیان ارثی، فرحناز (1392). اثربخشی بازی و قصه‌گویی نمایشی برافزایش خلاقیت کودکان. مجله ابتکار و خالقیت در علوم انسانی، 2(4)، 178-194.
رضاپور میرصالح و شاهدی، سمیه (1396). اثربخشی آموزش هوش اخلاقی به شیوه قصه‌گویی نمایشی بر بهبود حالت‌های خلقی و رفتارهای یادگیری دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی. فصلنامه علمی-پژوهشی روانشناسی کاربردی، 2(42)175-194.
شجاع الساداتی، فریبا و سیفی، مهین (1393). ترویج کتابخوانی در مراکز پیش‌دبستانی؛ راهکارها و چالش‌ها. رشد و آموزش پیش‌دبستانی، (1)13-22.
صید یوسفی، معصومه (1394). اثربخشی قصه‌گویی نمایشی قصه‌های ایرانی - اسلامی بر رشد اجتماعی کودکان 8 تا 11 سال عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز فرهنگی هنری چوار-استان ایلام. کانون پرورش فکری کودک و نوجوان، مجله کودک، 21(4)، 34-48.
طهرانی، عزیزاله (1390). بررسی اثربخشی قصه‌گویی نمایشی‌تر ارتقاء مهارت‌های اجتماعی مبتنی بر رفتارهای مربوط به خود در دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی. مرکز تخصصی آموزش آزاد و نیمه‌حضوری دانشگاه عالمه طباطبایی.
علیزاده، گالویژ؛ کرد نوقابی، رسول و نظری، نجمه (1393)، تأثیر آموزش خوش‌بینی به روش قصه‌گویی نمایشی برافزایش میزان خوش‌بینی دانش‌آموزان. مجله روانشناسی بالینی، 1(21)، 103-111.
قزل ایاغ، ثریا (1383). ادبیات کودکان و نوجوانان و ترویج خواندن) مواد و خدمات کتابخانه‌ای برای کودکان و نوجوانان. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
و مکتبی فرد، لیلا (1392). خدمات جنبی کتابخانه‌های عمومی و نقش آن در جذب کودکان به کتابخانه‌ها. فصلنامه نظام‌ها و خدمات اطلاعاتی، 2(4)، 78-89.
گودرزی، نسرین؛ مکوندحسینی، شاهرخ، رضایی، علیمحمد و اکبری بلوط بنگان، افضل (1393). اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی به روش قصه‌گویی نمایشی تر میزان کمرویی دانش‌آموزان. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، 5(17)، 125-133
محمدخواه، فاطمه؛ امین شکروی، فرخنده؛ فقیه زاده، سقراط؛ بابایی، اکبر؛ فاروق، کاظم بیگی و مقصودی، روح الله (1391). مقایسه تأثیر آموزش بهداشت دهان و دندان به دو شیوه سخنرانی و نمایش فیلم بر آگاهی، نگرش و عملکرد دانش‌آموزان در چابهار. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، 20(4)، 75-52.
مسعودی، غلامرضا؛ حسینی، عصمت السادت؛ میرزایی، رمضان؛ شهرکی پور، مهناز و حسینی، سید علی (1394). مقایسه تأثیر آموزش به دو روش کتابچه و کلیپ کارتونی بر رفتارهای پیشگیری از اثرات زیانبار اشعه آفتاب در دانش‌آموزان پسر شهر زاهدان. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، 7(58)، 397-403.
و انصاری مقدم، علیرضا (1390). تأثیر دو روش نمایش فیلم و آموزش زنده در تدریس نحوه قرار دادن صحیح فیشورسیلنت به دانشجویان دانشکده دندانپزشکی زاهدان. مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران، 69(11)، 252-273.
همایی، مهدی؛ اشرفی‌ریزی، حسن (1392). بررسی راهکارهای ترویج فرهنگ مطالعه و کتابخوانی. ماهنامه علمی و تخصصی صدای جمهوری اسلامی ایران، 11(69)، 69-52
همایی، رضا؛ کجباف، محمدباقر و سیادت، سید علی (1388). تأثیر قصه‌گویی نمایشی بر سازگاری کودکان. مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا، 5(2)، 62-44.
یاسائی، صغری؛ داوری، عبدالرحیم؛ آقائی، محمدرضا و طرقی، مهرداد (1394). بررسی مقایسه‌ای دو روش آموزشی قصه‌گویی نمایشی و سخنرانی در یادگیری بهداشت دهان و دندان دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد. مجله سلامت و بهداشت، 7(1)، 54-43.
Abrams, J. (2013). Effect of Story on the Growth of Creativity and Performance of Social Skills Learning, Early childhood Research, 21(5), 581-595.
Bandura, A. (2001). Social cognitive theory: An Agentic Perspective. Rev Psychol.87(52), 1-26.
DeSocio,          J.          (2005). Accessing        Self-development        through            Narrative          from arthritis patients coping with pain. J Personal Individ Differ. 14(38). 63.
Gungo, A. (2008). Traditional and traditional methods of using reading and understanding strategies in elementary school students. Journal of learning disabilities. 40(3), 210-225.
Herbert,  p.  (1996). Motivation: theory,  research, and applications. Pacific Grove: Brooks/Cole.
Holden, J. (2004). Creative reading. London: Demos.
International Fede ration of Library Associations. (2001).Guidelines For Childrens For Childrens Libraries Services:IFLA/Unesco guidelines for development.Retrieved october25.2017 form http//wwwifla.org.
Kestenbaum, C. (2003). Memory, Narrative and the Search for Identity in Psychoanal Psychotherapy: A Second Chance. J Am Acad Psychoanal. 45(31), 647-61.
Kondorrador, E. (2011). The Influence of Storytelling on the Social Growth of Preschool Children. psychologycal Bulletin, 139(1), 92-108.
Kotluk, N. & Kocakaya, S. (2017). The effect of creating digital storytelling on secondary school students' academic achievement, self efficacy perceptions and attitudes toward physics. International Journal of Research in Education and Science (IJRES), 3(1), 218-227
Krashen, S. (1993). The power of reading. Westports, CT: Libraries Unlimeted.
McEvoy, G. &  Vincent, C. (1980). Who reads  and why.Journal communication. 30(18), 134-140.
Mouse, S. (2010). Story Effects on Abnormal Child Behaviors. International Journal of Research in Education and Science (IJRES).18(5). 206-224.
Naderifard, M, Akbarizadeh, M, khanbabaei, Gh, Bayat, M. (2012). Comparison of lecture and video showing training effect on male student’s awareness of lementary third grade in Zahedan city about prevention of accidents in educational year of 2006-2007. J Jahrom Univ Med Sci. 9(4), 47-59.
Nell,     V.        (1988). The      psychology      of         reading for       pleasure:          Needs  and gratifications. Reading research quarterly. 23(19), 6-50
Papulsky, L. (2011). The role of storytelling in promoting the promotion of children's social skills. psychologycal bulletin. 128(1), 22-53.
Razmi, M., Pourali, A., & Nozad, S. (2014). Digital Storytelling in EFL Classroom (Oral Presentation of the Story): A Pathway to Improve Oral Production. International Conference on Current Trends in ELT. 98(81), 1541-1544
Rice, G.E. & Meyer, B. J. F. (1985). Reading behaviour and prose recall performance of young and older adults with high average verbal ability. Education Geronotology. 11 (5), 57-69.Rice, G. E., & Meyer, B. J. (1985). Reading behavior and prose recall performance of young and older adults with high and average verbal ability.
Ross Robin,  B.  Yildirim,  S. Yuksel-Arslan, p. (2016).APhenomenological storytelling in early childhood education. Journal Educational Studies. 42(5), 87-83.Yuksel-Arslan, P., Yildirim, S., & Robin, B. R. (2016). A phenomenological study: teachers’ experiences of using digital storytelling in early childhood education. Educational Studies42(5), 427-445.
Sarical, H. Usluel, Y. (2016). The effect of digital storytelling on visual memory and writing skills. Computer & Education. 94(18). 298-309.
Shimiz, A, Kuratoo, A, and Fala. (2012). The Effect of Storytelling on Verbal Intelligence and the Dictionary of Children's Dictionary. Journal ofEducation. 192(2), 88-97.
Singh, R.P. (1990). Experimental verification of locus of control as related to con – formity behavior. Psychological studies. 29(1), 64- 67.
Spencer, T., Kajian, M., Petersen, D., & Blake, N. (2014). Influence and Interventions of Retelling the Story with the Growth of Skills of Children from Preschool Children. J Exp Child Psychol. 108(1), 1-24.