نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت استناددهی در پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد رشته ایران‌شناسی در موسسه بنیاد ایران‌شناسی طی سالهای 1385 الی 1391 است.
روش: در این پژوهش الگوهای استنادی فارغالتحصیلان رشته ایران‌شناسی، واحد بنیاد ایران‌شناسی در چهار گرایش (تاریخ، فرهنگ مردم و آداب و رسوم و میراث فرهنگی، اصول نسخه‌شناسی و مرمت نسخه‌های خطی و نسخه‌آرایی، عمومی) بررسی شد، لذا وضعیت استفاده از منابع از لحاظ نوع و زمان و زبان، همچنین پراستفاده‌ترین منابع و نویسندگان مورد ارزیابی قرار گرفت، و با استفاده از قانون برادفورد مجلات هسته انگلیسی تعیین گردید.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که از میان 13127 استناد، استناددهی به منابع کتابی نسبت به سایر انواع منابع بیشتر است، توزیع زبانی، بالابودن میزان استناد به زبان فارسی را با 5/94 درصد نشان می‌دهد. گرایش تاریخ با 75/35 درصد (4693 استناد) در درجه اول قرار گرفته و گرایش نسخه‌های خطی با 32/6 درصد (829 استناد) در مرتبه آخر استناددهی قرار گرفته است، کتاب فارسی با 28/73 درصد بالاترین استناد و پایان‌نامه‌ها با 86/0 درصد کمترین استناد را داشته‌اند و به‌طور متوسط میزان استناد برای هر پایان‌نامه 53/90 است. نیم عمر کتاب عربی با 6/27 سال بیشترین میزان و پایان‌نامه‌ها با 1/8 سال کمترین میانگین را نشان می‌دهد، همچنین پوشش زمانی منابع مربوط به سالهای 90-91 با 41/28 درصد بیشتر از کل استنادها می‌باشد، کتاب فارسی با 15/77 درصد و سایر منابع لاتین با 01/0 درصد به ترتیب از بیشترین و کمترین میزان اثرگذاری برخوردارند.
نتیجه‌گیری: نیم عمر استناد به کتاب عربی و لاتین بیش از سایر منابع است و از روزآمدی کمتری نسبت به سایر منابع برخوردارند. مجلات هسته براساس قاعده برادفورد شناسایی گردیده‌اند و مجلات هسته لاتین شامل Iranian Studies و ZDMG هستند. پربسامدترین مجلات فارسی نیز شامل مطالعات ملی و بررسی‌های تاریخی می‌باشند. در میان کتاب‌های فارسی کتابی که بیشتر به آن استناد شده لغت‌نامه دهخدا و ذبیحالله صفا پربسامدترین مولف در این تحقیق شناخته شده‌اند. در میان کتاب‌های لاتین کتاب Encyclopedia Iranica پربسامدترین بوده است. در میان کتاب‌های عربی نیز الذریعه الی تصانیف شیعه شیخ آقا بزرگ تهرانی مورد بیشترین استناد بوده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Investigating the citations of the master degree dissertations of Iranian studies existing in Iranology Foundation during 2006-2012
چکیده [English]
The purpose of this research was to investigate citations in dissertations by Iranology MA students in the Iranian Studies Foundation from 2006 to 2012.The study investigated citation reports by MA students in four different orientations including 1) history, 2) culture, customs and cultural heritage, 3) principles of the restored version manuscripts and copies of layout,4) general. The use of resources in terms of type, time and language, as well as most used sources and authors were evaluated. Bradford's Law was used to determine core journals in English.The results of data analysis revealed that among the 13, 127 citations, book citations outnumbered citations from other resources. Regarding language, Persian sources were cited most (94.5 % ).As three of the fields (orientations) admitted students from 2004 and the Manuscript Major admitted students since 2009, the study of citation reports reveal that the history field with a citation rate of 35.75% (4693 citations) ranked first while the manuscript major ranked last with a citation rate of 6.32% (829 citations). Persian books enjoyed the highest citation rate (73.28%) while dissertations had the lowest citation rate (0.86%).The average rate of citations for each paper was 90.53. The half-life of Arabic books showed most uses with 27.6 years whiledissertations showed the lowest mean of 8.1 years. The years 2012-2012 had most citations with a rate of 28.41%. Persian books with a rate of 77.15% and other sources with a rate of 0.01% were,respectively, most and least effectively used. The half-life of Arabic and Latin books was more than the other sources. Core journals identified based on Core Journals Bradford law were Iranian Studies and ZDMG. The most frequent Persian journals were National Studies and Historical Studies. The most often-cited author wasZabihullahSafa, and Dehkhoda Dictionary was the most frequently-cited book. The most frequent Latin book was the Encyclopedia of Iranica and the most frequent Arabic book wasAlzariaeletasanifeshiea by AghabozorgeTehrani.
)