مقاله پژوهشی
سطح خوانایی
رجب اکبرزاده؛ سعید غفاری؛ سعید خسروی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر منابع اطلاعاتی دیجیتال هنرنمایشی در پیوند دادن کودکان به مطالعه و کتابخوانی است. پژوهش از نوع کاربردی و از رویکرد نیمه آزمایشی استفاده کرده است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 7 تا 10 سال کتابخانه‌های عمومی شهر کاشان است و نمونه‌گیری به صورت هدفمند با استفاده از خوشه‌ای چندمرحله‌ای و همگن انجام گردیده است. ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر منابع اطلاعاتی دیجیتال هنرنمایشی در پیوند دادن کودکان به مطالعه و کتابخوانی است. پژوهش از نوع کاربردی و از رویکرد نیمه آزمایشی استفاده کرده است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 7 تا 10 سال کتابخانه‌های عمومی شهر کاشان است و نمونه‌گیری به صورت هدفمند با استفاده از خوشه‌ای چندمرحله‌ای و همگن انجام گردیده است. حجم نمونه آماری با توجه به حجم کودکان 7 تا 10 سال عضو کتابخانه عمومی امیرکبیر 30 نفراست. در سه گروه 10 نفری با روش پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری انجام شده است. جهت تجزیه و تحلیل و آماده‌سازی از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر استفاده شده است. یافته پژوهش نشان داد که اثربخشی در قصه‌گویی نمایشی بیشتر از اثربخشی در کتابخوانی و دیدین فیلم است. میانگین نمره انگیزش در گروه قصه‌گویی نمایشی 433/، در گروه کتابخوانی 93/2 و در گروه نمایش فیلم 75/2 می‌باشد که تفاوت معنادار افزایش انگیزه از طریق قصه‌خوانی نسبت به کتابخوانی و نمایش فیلم را نشان می‌دهد؛ بنابراین یافته‌ها نشان داد که کودکان بین 7 تا 10 سال به قصه‌گویی نمایشی گرایش و تمایل بیشتری دارند، درواقع قصه‌گویی نمایشی دیجیتال برای کودکان بین 7 تا 10 سال نوعی سرگرمی و تشویق به مطالعه می‌باشد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که هر سه روشدیجیتال قصه‌گویی، کتابخوانی و نمایش فیلم می‌توانند روش‌های مؤثری برای افزایش انگیزش و علاقه‌مندی کودکان 7 تا 11 سال به مطالعه باشند، اگرچه روش قصه‌گویی، اثربخشی بیشتری دارد. درمجموع هر سه روش برای کودکان موجب علاقه‌مند نمودن کودک به کتابخانه می‌شود به همین دلیل کودکانی که در جلسات دیجیتالی قصه‌گویی نمایشی، کتابخوانی و نمایش فیلم حضور می‌یابند بیشتر به کتابخانه و مطالعه علاقه پیدا می‌کنند.
